ترانه آخر هفته: Summer Wine

+

Strawberries cherries and an angel´s kiss in spring
My summer wine is really made from all these things 

Take off your silver spurs and help me pass the time 

And I will give to you summer wine 

Ohhh-oh summer wine

اجرای اصلی مال نانسی سیناتراست. همون که Bang Bang  رو خونده بود. ولی اجرای آولون به نظرم بهتره، بیشتر به خاطر صدای مردش.

البته باید اعتراف کنم که در کمال ناباوری اجرای اسکوتر هم خوب بود! (مثلن توی این مایه ها که شادمهر عقیلی بیاد یه ترانه قدیمی مث "امشب شب مهتابه" رو اجرا کنه!)

متن ترانه

یه کم نوستول، یه کم رمانتیک. نمیدونم چی شد که یهو یادش افتادم، این روزا چیزایی که باید یادم باشه یادم میره، چیزایی که سالها از عمرشون گذشته یهو یادم میاد...

چند کلوم حرف غیرآدمیزادی

تا وقتی اون خانوم جوراب فروش، با اون چهره معصوم رنگ پریده و افسرده، با اون دخترک 4-5 ساله اش اونجا میشینه و چشم انتظاره

تا وقتی چند قدم بالاترش بچه های هم سن و هم تیپ من- حتی دخترایی که به مد روز لباس میپوشن- تبلیغات فراگیر پیام نور پخش میکنن

تا وقتی صدای آکاردئون زن توی این محله می پیچه

تا وقتی جامعه هرروز بدبخت تر میشه

خوردن پیتزای 9 تومنی بی شرفیه

دور ریختن 12 تومن پول واسه اینکه 4تا توپ قِل بدم و 2ساعت شنگول باشم، بی شرفیه

عادت مسخره ای مث دربست و آژانس گرفتن هم بی شرفیه

و گفتن "لِمَ تحرم ما اُحلّ الله لک" بیشتر به توجیه شبیهه، حداقل در شرایط روحی فعلی

بنده رو هم از "نمیشه کاری کرد" و "نمی تونی" و "تو هم آدمی" و این جور حرفا به اندازه کافی پر کردید. میخوام یه کم غیرآدمیزاد باشم. ظاهرن توی این زمونه آدم نبودن شرفش بیشتره

پ.ن: محض احترام دیگرونه که تحریم نمی کنم. محض اینکه همین قدر آزادی قائل نمیشین واسه آدم که غذا خوردنش دست خودش باشه. محض اینکه "غذا به تنتون بچسبه"! 6ساله دارم فحش می خورم سر تحریم کوکاکولا و نستله. مزه شون یادم رفته. ذره ای هم پشیمون نیستم. اما حوصله ندارم وصله های "افراطی" و "خل" و "جوون داغ بی کله" رو جواب بدم. حوصله ندارم هربار توضیح بدم که چه مرگمه. حوصله ندارم غیرقابل تحمل بودنم رو با چیزای دیگه جبران کنم. لبخند میزنم، زهرمار می کنم غذاهای کوفتی رو. و فکر می کنم به روزی که این عقده چه جوری جبران میشه. این بار میترسم از خودم. جامعه ما پرشده از آدمای عقده ای... یه عده از نداشتن، و یه عده از نتونستن
پ.ن2: هر کی دوست داره میتونه به این پست بخنده

ترانه آخر هفته: پری دخت

دل به غم سپرده ام، در عبور سال ها...

تیتراژ مجموعه تلویزیونی پری دخت؛ محرم چند سال پیش. غیر از اجرای مثل همیشه خوب سالار عقیلی، از معدود اشعاریه که با تک تک ابیاتش، و حتی تک تک کلماتش حال می کنم.