ايده خيريه مدتهاست كه توي ذهنمه. تصور ما از خيريه اصولن يه صندوق صدقات يا خيلي پيشرفته ترش بازارچه ايه كه پولاي حاصل رو به طور مستقيم يا غيرمستقيم خرج خوراك و پوشاك و تحصيل قشر كم درآمد جامعه مي كنيم، و البته در بسياري از موارد نمي دانيم كه آيا درست خرج مي كنيم، يا حتي درست بدست مياريم، يا اينكه... (ميدونم، خداوند كريم تر از اين حرفهاست، لا يكلف الله نفساً الا وسعها)
طرحي كه دارم شايد خيلي بهتر از اينها نباشه، اما دست كم برآيند بررسي و تجربه طرح هاي قبليه.
يك گوشه صحبت از اونجايي شروع شد كه مكرر مي شنيديم بيماراني هستند كه بايد داروهايي با قيمت فوق العاده گزاف تهيه كنند، مثل IvIg كه بين 100 تا 800 هزار تومن در ماه خرج داره (يا حتي بيشتر، بسته به وزن بيمار)، و يا ايتروكنازول كه روزي بايد 1 يا 2 قرص مصرف بشه و هر دونه قرص هم ظاهرن حدود 2000 تومن در مياد و از اين قبيل.
گوشه ديگه صحبت، مسئوليتي بود كه توي شبچراغ علم احساس مي كرديم. امكاناتي كه در اختيارمون بود، توانايي ها و هرچيز ديگه اي كه موجب مي شد به ايني كه هستيم راضي نشيم، به اين اهدافي كه داريم، به وضعيتي كه داريم، و...
يه طرف ديگه، يه حس سوسياليستي و مبارزه با فقر و درد از مصرف گرايي و بورژووازي بود (همون چيزي كه كوروش- گرچه يه كمي غيرمنصفانه- با عنوان اپيدمي ازش ياد كرد) كه روز به روز بيشتر مي شد و ميشه و دنبال يه مسكني مي گشتم كه حداقل بتونه به طور منطقي يه كم آرومم كنه.
اينا همه بود، به علاوه تجربه سرپرستي يه خانواده بي بضاعت توي هيئتمون و مصيبت اين در و اون در زدن واسه تهيه نون شب يه خانواده...
خلاصه اينا به همراه هزارتا عامل ناگفته و نشناخته ديگه مقدمه اي شد كه اين طرح كم كم شكل بگيره:
انجمن خيريه شبچراغ
اهداف:
1. فراهم كردن دارو و ساير مقدمات و خدمات درماني، به وسيله خريد مستقيم و یا رايزني با شركت هاي توليد كننده براي دريافت داروي رايگان
2. كمك به كتابخانه ها و گروه هاي پژوهشي و ديگر زمينه هاي آموزشي ساير دانشكده هاي داروسازي كشور، بالاخص دانشكده هاي نوپا مثل كرمانشاه و زابل (قبول دارم كه در مورد پژوهش خودمون توش مونديم. دارم فك مي كنم كه غير از كتاب چه كمك ديگه اي ميشه كرد)
3. ... (شما بگيد)
* اهداف عامدانه محدود شدن، كه هم كار يه مقدار تخصصي تر باشه، هم اينكه يه چيزي نگيم توش بمونيم.
روش ها:
1. بازارچه خیریه (D:) البته بیشتر به عنوان افتتاحیه و معرفی ساليانه
2. ثبت نام و ترغیب برای پرداخت کمک های نقدی ماهیانه به صورت ثابت (یعنی مثلن ما بدونیم که هرماه بچه ها فلان مقدار پول به ما میدن) برای این کار ميشه از اين صندوق صدقات هاي كوچيك استفاده كرد
3. گرفتن تبلیغ اضافی برای نشریه های فله (همون فرهنگي هنري، البته اگه چاپ بشه!) و علم. مخصوصن علم میتونه گزینه خوبی باشه که در قبال دریافت دارو برای شرکت های تولید کننده تبلیغ بزنیم. به علاوه خود درآمد حاصل از فروش نشریه ها هم گزینه مناسبیه. لزومی هم نداره که همه در آمدها صرف اینکار بشه، میتونیم مثلن 50% (یا بیشتر) بذاریم واسه اینکار
4. دریافت کمک مالی مستقیم از شرکت ها! (غیر ممکن به نظر می رسه)
5. جمعیت های مشابهی که وجود دارن و میشه ازشون کمک گرفت
6. اکران فیلم (و فعالیت های پول ساز دیگه؟! چیزی داریم؟)
7. ... (شما بگید)
چن تا مطلب هست که باید بپرسم ازتون:
1. برای دریافت پول روشهای منطقی تر و سریع تری باید وجود داشته باشه. مثلن از این سیستم های الکترونیک که با تلفن یا پیامک به قبض طرف یه هزینه ای اضافه میشه. كسي بلده چجوريه؟
2. اصن قبل از همه اين حرفا، چقد با كليت اين قضيه موافقيد، و چقد فك مي كنيد عمليه؟ (فقط اينو اضافه كنم كه از هر وقت ديگه اي من تصميمم جدي تره و بيشتر از هميشه پيگيرش هستم
3. شما سوالي نداريد؟
پ.ن: و باز هم "
Sympathy"، يكي از همون عوامل ناگفته كه از پارسال توي ذهنمه (
lyrics)
پ.ن2: از بعضيا بيشتر انتظار دارم
_resize.JPG)
